221202 - Lekarz – specjalista anestezjologii i intensywnej terapii

Rozpoznaje, różnicuje i leczy stany zagrożenia życia w następstwie nagłych chorób, urazów, zatruć i innych przyczyn oraz znieczula ogólnie i miejscowo, leczy ból i prowadzi intensywną terapię za pomocą odpowiedniej aparatury i sprzętu oraz podejmuje działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiegania chorobom i urazom.

Zadania zawodowe:

- badanie chorych podmiotowe i przedmiotowe, ukierunkowane na rozpoznanie przyczyn zagrożenia życia lub wykrycie źródła bólu; - nawiązywanie kontaktu i współpracy z chorym i jego rodziną, wyjaśnianie celu i potrzeby leczenia, łagodzenie lęku i niepokoju; - zlecanie badań laboratoryjnych i innych badań diagnostycznych, umożliwiających prowadzenie znieczulenia i intensywnej terapii; - biegłe posługiwanie się, kontrola i nadzór nad aparaturą i sprzętem anestezjologicznym, w tym nad: aparatem do znieczulania ogólnego, ekg, defibrylatorem, aparatem do kontrolowanego oddechu, tonometrem, laryngoskopem. zestawem do przetaczania krwi i płynów, cewnikami i innymi; - wykonywanie zabiegów, takich jak: wprowadzanie rurki dotchawiczej, nakłucia żył i tętnic i wprowadzanie cewników, nakłucia lędźwiowe, znieczulanie miejscowe, splotowe, dokanałowe, drenaż ssący jamy opłucnowej i inne; - samodzielne przeprowadzanie znieczulenia ogólnego we wszystkich specjalnościach medycznych; - udzielanie pomocy doraźnej w stanach naglących, przeprowadzanie reanimacji, defibrylacji serca, prowadzenie oddechu kontrolowanego, monitorowanie ciśnienia tętniczego krwi; - unieruchamianie chorych w pozycji bezpiecznej, nadzór nad transportem do szpitala chorych we wstrząsie, z krwotokiem, nieprzytomnych, z uszkodzeniami narządów wewnętrznych i innych; - prowadzenie intensywnej terapii w stanach takich, jak: ostre zatrucia, zawał serca, ostra niewydolność sercowo-oddechowa i nerek, tężec, stany drgawkowe, powikłania okołoporodowe i pooperacyjne i inne; - interpretacja i ocena wyników badań laboratoryjnych i innych badań diagnostycznych, takich jak: badania krwi, moczu, płynów ustrojowych, ekg, gazometrii, bakteriologicznych i innych; - prowadzenie dokumentacji lekarskiej, wypisywanie recept, skierowań, zwolnień lekarskich; - odbywanie konsultacji lekarskich dla innych specjalności medycznych; - opracowywanie orzeczeń, opinii, świadectw lekarskich; - uczestniczenie w działaniach dotyczących promocji zdrowia i zapobiegania chorobom; - doskonalenie swojej wiedzy i umiejętności, między innymi przez uczestnictwo w podyplomowym kształceniu ustawicznym.

Dodatkowe zadania zawodowe:

- sprawowanie nadzoru nad sprzętem, lekami, krwią i płynami infuzyjnymi;
- oznaczanie grupy krwi i wykonywanie prób krzyżowych;
- kierowanie oddziałem intensywnej opieki medycznej, stacją pogotowia ratunkowego lub poradnią specjalistyczną;
- pełnienie dyżurów specjalistycznych i udzielanie konsultacji za pomocą środków łączności telefonicznej i wideofonicznej;
- organizowanie pracy w klinice, oddziale, przychodni lub poradni (planowanie dyżurów, konsultacji, zabiegów i inne);
- udział w doskonaleniu zawodowym (szkoleniu) innych pracowników medycznych oraz prowadzenie badań naukowych i publikowanie ich wyników.

• Lekarz pogotowia ratunkowego - Lekarz pogotowia ratunkowego to wysoce wykwalifikowany specjalista, który odgrywa kluczową rolę w systemie opieki zdrowotnej, szczególnie w sytuacjach kryzysowych. Jego głównym zadaniem jest szybkie i skuteczne podejmowanie decyzji dotyczących leczenia pacjentów w nagłych przypadkach, takich jak wypadki, zawały serca czy inne stany zagrożenia życia. Lekarze ci muszą działać pod presją czasu, często w trudnych warunkach, co wymaga nie tylko doskonałych umiejętności medycznych, ale także zdolności do szybkiej analizy sytuacji i podejmowania trafnych decyzji. \n\nW pracy lekarza pogotowia ratunkowego kluczowe jest również umiejętne współdziałanie z zespołem ratunkowym, w tym z ratownikami medycznymi i pielęgniarkami, aby zapewnić pacjentom jak najszybszą i najskuteczniejszą pomoc. Lekarze ci są również odpowiedzialni za stabilizację stanu pacjenta przed jego transportem do szpitala, co często wymaga zastosowania zaawansowanych procedur medycznych i technologii. W związku z dynamicznym charakterem tej pracy, lekarze pogotowia ratunkowego muszą regularnie uczestniczyć w szkoleniach i doskonalić swoje umiejętności, aby być na bieżąco z nowinkami w medycynie ratunkowej.
• Opiekun medyczny - Opiekun medyczny to kluczowy zawód w systemie ochrony zdrowia, który odgrywa istotną rolę w zapewnieniu pacjentom wsparcia w codziennych czynnościach oraz w podstawowej opiece zdrowotnej. Osoby pracujące na tym stanowisku są odpowiedzialne za pomoc pacjentom w takich zadaniach jak higiena osobista, ubieranie się, czy spożywanie posiłków, co jest szczególnie ważne dla osób starszych, niepełnosprawnych lub przewlekle chorych. Opiekun medyczny nie tylko dba o fizyczne potrzeby pacjentów, ale również wspiera ich emocjonalnie, tworząc atmosferę zaufania i bezpieczeństwa. Współpracując z lekarzami i innymi specjalistami, opiekunowie medyczni monitorują stan zdrowia pacjentów, zgłaszają wszelkie nieprawidłowości oraz pomagają w rehabilitacji. Ich praca wymaga empatii, cierpliwości oraz umiejętności interpersonalnych, co czyni ich niezastąpionymi w procesie leczenia i wsparcia osób potrzebujących.
• Lekarz ogólny - Lekarz ogólny to kluczowy specjalista w systemie opieki zdrowotnej, który pełni rolę pierwszego kontaktu dla pacjentów. Jego głównym zadaniem jest diagnostyka oraz leczenie różnorodnych schorzeń, co wymaga szerokiej wiedzy medycznej oraz umiejętności interpersonalnych. Lekarze ogólni pracują w przychodniach, szpitalach oraz innych placówkach medycznych, gdzie mają za zadanie nie tylko leczyć, ale także prowadzić profilaktykę zdrowotną i edukację pacjentów. W codziennej praktyce lekarz ogólny przeprowadza badania fizykalne, zleca dodatkowe badania diagnostyczne oraz podejmuje decyzje dotyczące dalszego leczenia, często w współpracy z innymi specjalistami. Ich rola jest nieoceniona, ponieważ to właśnie oni często jako pierwsi zauważają objawy poważnych chorób, co pozwala na szybsze wdrożenie odpowiednich działań terapeutycznych. Wymaga to nie tylko wiedzy medycznej, ale także empatii i umiejętności słuchania pacjentów, co czyni ten zawód niezwykle odpowiedzialnym i satysfakcjonującym.