221224 - Lekarz – specjalista geriatrii

Rozpoznaje, różnicuje i leczy metodami niechirurgicznymi choroby występujące w populacji ludzi starych (choroby metaboliczne, nowotworowe, naczyniowe), ze szczególnym uwzględnieniem profilaktyki powikłań; prowadzi rehabilitację po tych powikłaniach, leczy chorych przewlekle i w stanach terminalnych; organizuje pomoc medyczną i społeczną osobom niepełnosprawnym oraz podejmuje działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiegania chorobom przewlekłym.

Zadania zawodowe:

- badanie internistyczne chorych podmiotowe i przedmiotowe, z ukierunkowaniem na problemy i patologie częste w wieku podeszłym; - nawiązywanie kontaktu i współpracy z chorym i jego rodziną, wyjaśnianie celu i potrzeby leczenia, łagodzenie lęku i niepokoju; - kierowanie materiału biologicznego (krew, mocz, kał i inne) na badania dodatkowe (laboratoryjne): biochemiczne, bakteriologiczne, histologiczne, immunologiczne i inne; - kierowanie chorych na badania dodatkowe i na konsultacje do innych specjalistów; - wykonywanie prób czynnościowych poszczególnych narządów i układów; - wykonywanie nakłuć (punkcji) diagnostycznych i leczniczych, wenesekcji, wstrzyknięć, zgłębnikowani; żołądka i dwunastnicy, cewnikowania pęcherza moczowego, rektoskopii i innych zabiegów; - wykonywanie badań ekg, dna oczu, spirometrii, oznaczanie ciśnienia tętniczego tonometrem i innych; - interpretacja i ocena wyników wykonanych badań pomocniczych (dodatkowych); - ustalanie rozpoznania lekarskiego (diagnozy) i rozpoznań mniej prawdopodobnych (różnicowych); - leczenie chorób wewnętrznych różnymi metodami (z wyłączeniem metod chirurgicznych), ze szczególnym uwzględnieniem chorób metabolicznych, układu krążenia, układu nerwowego, układu moczowego i narządu ruchu; - leczenie bólu, leczenie substytucyjne i objawowe; - udzielanie pomocy doraźnej w stanach naglących, przeprowadzanie reanimacji, defibrylacji serca, przetaczanie krwi i płynów infuzyjnych, biegłe posługiwanie się potrzebnym sprzętem;- kierowanie wczesną rehabilitacją chorych po przebytych ostrych chorobach internistycznych i neurologicznych oraz rehabilitacją chorób przewlekłych i patologii wieku podeszłego; - współdziałanie z innymi specjalistami, instytucjami i organizacjami w udzielaniu pomocy medycznej i społecznej chorym nieuleczalnie i znajdującym się w stanach terminalnych; - konsultowanie chorych geriatrycznych z innymi specjalistami, zwłaszcza neurologiem, okulistą, audiologiem, stomatologiem, ortopedą, urologiem; - prowadzenie dokumentacji lekarskiej (historii choroby); - odbywanie konsultacji lekarskich dla innych specjalności medycznych; - przygotowywanie opinii, świadectw, orzeczeń oraz wniosków do celów inwalidztwa, zatrudnienia i sądownictwa, kierowanie do uzdrowisk, sanatoriów, na leczenie balneoklimatyczne, fizykoterapię i inne; - uczestniczenie w działaniach dotyczących promocji zdrowia i zapobiegania chorobom wieku podeszłego; - doskonalenie swojej wiedzy i umiejętności, między innymi przez uczestnictwo w podyplomowym kształceniu ustawicznym.

Dodatkowe zadania zawodowe:

- oznaczanie grupy krwi i wykonywanie próby krzyżowej;
- wykonywanie badań usg, endoskopowych, biopsji i innych;
- sprawowanie nadzoru i kontroli nad przechowywaną w oddziale szpitalnym krwią, płynami infuzyjnymi, lekami i sprzętem diagnostyczno-leczniczym;
- pełnienie dyżurów specjalistycznych i udzielanie konsultacji za pomocą środków łączności telefonicznej i wideofonicznej;
- kierowanie oddziałem lub kliniką geriatryczną lub przychodnią specjalistyczną;
- udział w doskonaleniu zawodowym (szkoleniu) innych pracowników medycznych oraz prowadzenie badań naukowych i publikowanie ich wyników.

• Pielęgniarka w rehabilitacji - Pielęgniarka w rehabilitacji to kluczowa postać w zespole terapeutycznym, która odgrywa istotną rolę w procesie zdrowienia pacjentów po urazach, operacjach czy chorobach przewlekłych. Jej zadania obejmują nie tylko monitorowanie stanu zdrowia pacjentów, ale także aktywne wspieranie ich w codziennych czynnościach oraz motywowanie do podejmowania wysiłku fizycznego. Pielęgniarka w rehabilitacji współpracuje z fizjoterapeutami, terapeutami zajęciowymi oraz innymi specjalistami, aby zapewnić kompleksową opiekę, dostosowaną do indywidualnych potrzeb pacjenta. W swojej pracy wykorzystuje wiedzę z zakresu anatomii, fizjologii oraz psychologii, co pozwala jej na skuteczne reagowanie na zmieniające się potrzeby pacjentów. Dodatkowo, pielęgniarka pełni ważną rolę w edukacji pacjentów i ich rodzin, pomagając im zrozumieć proces rehabilitacji oraz znaczenie aktywnego uczestnictwa w terapii. Dzięki empatii, cierpliwości i umiejętności komunikacyjnych, pielęgniarka w rehabilitacji staje się nie tylko opiekunem, ale także wsparciem emocjonalnym dla pacjentów, co jest nieocenione w trudnych momentach ich życia.
• Opiekun osób z zaburzeniami psychicznymi - Opiekun osób z zaburzeniami psychicznymi to kluczowa postać w systemie wsparcia dla osób borykających się z różnorodnymi problemami psychicznymi. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie codziennej opieki oraz wsparcia emocjonalnego pacjentom, co ma na celu poprawę ich jakości życia oraz wspieranie ich w procesie rehabilitacji. Pracując w placówkach takich jak domy mieszkalne czy ośrodki zdrowia psychicznego, opiekunowie są odpowiedzialni za organizację dnia pacjentów, co obejmuje zarówno pomoc w codziennych czynnościach, jak i prowadzenie zajęć terapeutycznych. \n\nWażnym aspektem pracy opiekuna jest również budowanie relacji z pacjentami, co wymaga empatii, cierpliwości oraz umiejętności komunikacyjnych. Opiekunowie często współpracują z zespołem specjalistów, w tym psychologami i terapeutami, aby dostosować metody wsparcia do indywidualnych potrzeb pacjentów. Ich rola jest nieoceniona, ponieważ pomagają nie tylko w codziennych obowiązkach, ale także w budowaniu poczucia bezpieczeństwa i akceptacji wśród osób z zaburzeniami psychicznymi.
• Opiekun osób starszych - Opiekun osób starszych to zawód, który odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu komfortu i bezpieczeństwa seniorom. Osoby pracujące w tej roli są odpowiedzialne za codzienną opiekę nad starszymi, co obejmuje nie tylko pomoc w wykonywaniu podstawowych czynności, takich jak jedzenie, ubieranie się czy higiena osobista, ale także zapewnienie towarzystwa i wsparcia emocjonalnego. Opiekunowie często stają się zaufanymi osobami, z którymi seniorzy dzielą swoje myśli i uczucia, co jest niezwykle ważne dla ich samopoczucia psychicznego. W pracy opiekuna istotne jest także dostosowanie się do indywidualnych potrzeb podopiecznych, co wymaga empatii, cierpliwości oraz umiejętności komunikacyjnych. Współpraca z rodziną seniora oraz innymi specjalistami, takimi jak lekarze czy terapeuci, jest również nieodłącznym elementem tej profesji, co sprawia, że opiekunowie odgrywają istotną rolę w zespole opiekuńczym.
• Lekarz ogólny - Lekarz ogólny to kluczowy specjalista w systemie opieki zdrowotnej, który pełni rolę pierwszego kontaktu dla pacjentów. Jego głównym zadaniem jest diagnostyka oraz leczenie różnorodnych schorzeń, co wymaga szerokiej wiedzy medycznej oraz umiejętności interpersonalnych. Lekarze ogólni pracują w przychodniach, szpitalach oraz innych placówkach medycznych, gdzie mają za zadanie nie tylko leczyć, ale także prowadzić profilaktykę zdrowotną i edukację pacjentów. W codziennej praktyce lekarz ogólny przeprowadza badania fizykalne, zleca dodatkowe badania diagnostyczne oraz podejmuje decyzje dotyczące dalszego leczenia, często w współpracy z innymi specjalistami. Ich rola jest nieoceniona, ponieważ to właśnie oni często jako pierwsi zauważają objawy poważnych chorób, co pozwala na szybsze wdrożenie odpowiednich działań terapeutycznych. Wymaga to nie tylko wiedzy medycznej, ale także empatii i umiejętności słuchania pacjentów, co czyni ten zawód niezwykle odpowiedzialnym i satysfakcjonującym.
• Lekarz szpitalny - Lekarz szpitalny to wysoce wykwalifikowany specjalista medyczny, który odgrywa kluczową rolę w systemie opieki zdrowotnej. Pracując w szpitalu, lekarz ten jest odpowiedzialny za diagnozowanie i leczenie pacjentów z różnorodnymi schorzeniami, które wymagają hospitalizacji. Jego praca obejmuje nie tylko przeprowadzanie szczegółowych badań i analiz, ale także podejmowanie decyzji dotyczących dalszego leczenia oraz monitorowanie postępów pacjentów. Lekarz szpitalny współpracuje z innymi członkami zespołu medycznego, takimi jak pielęgniarki, technicy i specjaliści z różnych dziedzin, aby zapewnić kompleksową opiekę. Wymaga to nie tylko wiedzy medycznej, ale także umiejętności interpersonalnych, aby skutecznie komunikować się z pacjentami i ich rodzinami, a także radzić sobie w stresujących sytuacjach, które często występują w środowisku szpitalnym. Dodatkowo, lekarz szpitalny musi być na bieżąco z nowinkami w medycynie, aby stosować najnowsze metody leczenia i diagnostyki.