221229 - Lekarz – specjalista kardiochirurgii

Rozpoznaje, różnicuje i leczy chirurgiczne choroby serca i wielkich naczyń krwionośnych, przeprowadza operacje na otwartym sercu z zastosowaniem aparatury do krążenia pozaustrojowego, operacje protetyczne, wszczepianie sztucznych i biologicznych zastawek, naczyń, operacje pomostowania aortowo-wieńcowego, wad wrodzonych serca i inne oraz podejmuje działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiegania chorobom układu krążenia.

Zadania zawodowe:

- badanie chirurgiczne chorych, podmiotowe i przedmiotowe, z ukierunkowaniem na leczenie kardiochirurgiczne; - nawiązywanie kontaktu i współpracy z chorym i jego rodziną, wyjaśnianie celu i potrzeby leczenia, łagodzenie lęku i niepokoju; - kierowanie na badania dodatkowe, przydatne w diagnostyce i terapii kardiochirurgicznej; - interpretacja i ocena wyników badań pomocniczych, w tym: hemodynamicznych, radiologicznych, tomograficznych, usg, scyntygraficznych; - leczenie chirurgiczne chorób serca i naczyń, jak: wady wrodzone i nabyte, niedrożność tętnic wieńcowych, zapalenie zaciskające osierdzia, nowotwory serca, tętniaki aorty i serca i inne; - zakładanie kardiostymulatorów wewnątrzsercowych; - prowadzenie krążenia pozaustrojowego i wspomaganego; - wykonywanie nakłuć diagnostycznych i leczniczych tętnic i żył, jamy opłucnej i worka osierdziowego, wenesekcji, intubacji, tracheotomii, cewnikowania pęcherza moczowego i innych zabiegów; - udzielanie doraźnej pomocy w stanach naglących, przeprowadzanie reanimacji, defibrylacji serca, przetaczanie krwi i płynów infuzyjnych, biegłe posługiwanie się potrzebną do tego aparaturą i sprzętem; - sprawowanie opieki pooperacyjnej, leczenie wstrząsu kardiogennego; - prowadzenie leczenia dietetycznego różnego typu, w tym odżywiania pozajelitowego, sporządzanie bilansów odżywiania i wodno-elektrolitowego; - kierowanie wczesną rehabilitacją chorych po zabiegach chirurgicznych; - prowadzenie dokumentacji lekarskiej (książka operacyjna, historia choroby, karta krążenia pozaustrojowego, pooperacyjna, karta poradniana); - prowadzenie konsultacji kardiochirurgicznych i angiochirurgicznych; - przygotowywanie opinii lekarskich, orzeczeń i wniosków do celów inwalidztwa, zatrudnienia i sądownictwa, wypisywanie skierowań, recept i zwolnień lekarskich; - współpraca z zespołem operacyjnym i nadzór nad nim oraz innymi podległymi pracownikami medycznymi; - uczestniczenie w działaniach dotyczących promocji zdrowia i zapobiegania chorobom układu krążenia; - doskonalenie swojej wiedzy i umiejętności, między innymi przez uczestnictwo w podyplomowym kształceniu ustawicznym.

Dodatkowe zadania zawodowe:

- wykonywanie badań diagnostycznych jak: cewnikowanie serca, biopsja serca, koronarografia i aortografia (we współpracy z radiologiem);
- wykonywanie znieczuleń (miejscowych, splotowych i ogólnych);
- sprawowanie nadzoru i kontroli nad przechowywaniem krwi i płynów infuzyjnych, kontrolowanie ich ważności i przydatności;
- sprawowanie nadzoru i kontroli aseptyki i antyseptyki bloku operacyjnego;
- pełnienie dyżurów specjalistycznych i udzielanie konsultacji za pomocą środków łączności telefonicznej i wideofonicznej;
- kierowanie oddziałem lub kliniką kardiochirurgiczną oraz przychodnią specjalistyczną;
- udział w doskonaleniu zawodowym (szkoleniu) innych pracowników medycznych oraz prowadzenie badań naukowych i publikowanie ich wyników.

• Lekarz pogotowia ratunkowego - Lekarz pogotowia ratunkowego to wysoce wykwalifikowany specjalista, który odgrywa kluczową rolę w systemie opieki zdrowotnej, szczególnie w sytuacjach kryzysowych. Jego głównym zadaniem jest szybkie i skuteczne podejmowanie decyzji dotyczących leczenia pacjentów w nagłych przypadkach, takich jak wypadki, zawały serca czy inne stany zagrożenia życia. Lekarze ci muszą działać pod presją czasu, często w trudnych warunkach, co wymaga nie tylko doskonałych umiejętności medycznych, ale także zdolności do szybkiej analizy sytuacji i podejmowania trafnych decyzji. \n\nW pracy lekarza pogotowia ratunkowego kluczowe jest również umiejętne współdziałanie z zespołem ratunkowym, w tym z ratownikami medycznymi i pielęgniarkami, aby zapewnić pacjentom jak najszybszą i najskuteczniejszą pomoc. Lekarze ci są również odpowiedzialni za stabilizację stanu pacjenta przed jego transportem do szpitala, co często wymaga zastosowania zaawansowanych procedur medycznych i technologii. W związku z dynamicznym charakterem tej pracy, lekarze pogotowia ratunkowego muszą regularnie uczestniczyć w szkoleniach i doskonalić swoje umiejętności, aby być na bieżąco z nowinkami w medycynie ratunkowej.
• Lekarz ogólny - Lekarz ogólny to kluczowy specjalista w systemie opieki zdrowotnej, który pełni rolę pierwszego kontaktu dla pacjentów. Jego głównym zadaniem jest diagnostyka oraz leczenie różnorodnych schorzeń, co wymaga szerokiej wiedzy medycznej oraz umiejętności interpersonalnych. Lekarze ogólni pracują w przychodniach, szpitalach oraz innych placówkach medycznych, gdzie mają za zadanie nie tylko leczyć, ale także prowadzić profilaktykę zdrowotną i edukację pacjentów. W codziennej praktyce lekarz ogólny przeprowadza badania fizykalne, zleca dodatkowe badania diagnostyczne oraz podejmuje decyzje dotyczące dalszego leczenia, często w współpracy z innymi specjalistami. Ich rola jest nieoceniona, ponieważ to właśnie oni często jako pierwsi zauważają objawy poważnych chorób, co pozwala na szybsze wdrożenie odpowiednich działań terapeutycznych. Wymaga to nie tylko wiedzy medycznej, ale także empatii i umiejętności słuchania pacjentów, co czyni ten zawód niezwykle odpowiedzialnym i satysfakcjonującym.
• Lekarz szpitalny - Lekarz szpitalny to wysoce wykwalifikowany specjalista medyczny, który odgrywa kluczową rolę w systemie opieki zdrowotnej. Pracując w szpitalu, lekarz ten jest odpowiedzialny za diagnozowanie i leczenie pacjentów z różnorodnymi schorzeniami, które wymagają hospitalizacji. Jego praca obejmuje nie tylko przeprowadzanie szczegółowych badań i analiz, ale także podejmowanie decyzji dotyczących dalszego leczenia oraz monitorowanie postępów pacjentów. Lekarz szpitalny współpracuje z innymi członkami zespołu medycznego, takimi jak pielęgniarki, technicy i specjaliści z różnych dziedzin, aby zapewnić kompleksową opiekę. Wymaga to nie tylko wiedzy medycznej, ale także umiejętności interpersonalnych, aby skutecznie komunikować się z pacjentami i ich rodzinami, a także radzić sobie w stresujących sytuacjach, które często występują w środowisku szpitalnym. Dodatkowo, lekarz szpitalny musi być na bieżąco z nowinkami w medycynie, aby stosować najnowsze metody leczenia i diagnostyki.